„Caritas” jest międzynarodową organizacją charytatywną prowadzoną przez Kościół katolicki, nadto największą organizacją społeczno-charytatywną działającą na terenie Polski. Protoplastą tej instytucji był założony 1897 roku w Niemczech związek dzieł dobroczynnych. W 1924 roku w Amsterdamie powstał projekt utworzenia międzynarodowej organizacji charytatywnej pod nazwą „Caritas Catholica”. Z biegiem kolejnych lat „Caritas” przybrał znaną dziś strukturę – na szczeblu międzynarodowym, w konkretnych krajach oraz w poszczególnych diecezjach i parafiach.
Początki funkcjonującej dziś „Caritas Polska” sięgają początku XX wieku. „Caritas” zniknęła z mapy naszego kraju w czasach komunistycznych, kiedy zaczęto ją likwidować oraz konfiskować jej majątek. U podstaw odnowy działalności charytatywnej w wymiarze ogólnopolskim, która nastąpiła po roku 1980, stał ówczesny biskup pomocniczy katowicki, a późniejszy biskup koszalińsko-kołobrzeski Czesław Domin. „Caritas Polska” została reaktywowana przez Konferencję Episkopatu Polski w roku 1990, a w 1992 jej pierwszym po zmianach ustrojowych dyrektorem został mianowany ks. Marian Subocz (dziś proboszcz parafii pw. św. Marcina w Kołobrzegu).
Działalność „Caritas” w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku to głównie dystrybucja darów materialnych otrzymywanych z zagranicy. Szybko jednak zmieniła swoją strategię i zajęła się udzielaniem pomocy charytatywnej dzięki środkom pozyskiwanym od ludzi dobrej woli i instytucji. Caritas utworzyła profesjonalne placówki opiekuńczo-wychowawcze: Stacje Opieki Caritas, ośrodki rehabilitacyjne, Zakłady Pielęgnacyjno – Opiekuńcze, Domy Pomocy Społecznej, Warsztaty Terapii Zajęciowej, Domy Samotnej Matki, kuchnie dla ubogich, świetlice dziennego pobytu dla dzieci i osób w podeszłym wieku itp. Roczna wartość pomocy udzielanej przez „Caritas” sięga około pięćdziesięciu milionów złotych. W ciągu swego istnienia „Caritas” w Polsce przygotowała i wdrożyła kilka programów ukierunkowanych zarówno na pomoc krajową (organizacja zimowego i letniego wypoczynku dla dzieci z ubogich rodzin – m.in.: Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, Jałmużna Wielkopostna, Kromka Chleba, Program Skrzydła, Okno życia) i zagraniczną (Rodzina Rodzinie).
Dziś „Caritas Polska” jest członkiem konfederacji (170 państw członkowskich) „Caritas Internationalis” z siedzibą w Watykanie i zrzeszeniem regionalnym „Caritas Europa” (46 państw członkowskich) z sekretariatem w Brukseli oraz współpracuje z watykańską Dykasterią ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, zgromadzeniami zakonnymi, administracją państwową i samorządową, organizacjami społecznymi i wyznaniowymi, sektorem biznesowym oraz wszystkimi ludźmi dobrej woli.
Również przy naszej bazylice konkatedralnej funkcjonuje oddział parafialny „Caritas”, który włącza się we wszelkie inicjatywy pomocowe proponowane w wymiarze ogólnopolskim lub diecezjalnym, ale także podejmując własne programy. Pośród niezliczonych inicjatyw naszego parafialnego oddziału, które można było dostrzec w ostatnim czasie są: rozprowadzanie paschalików wielkanocnych oraz świec „Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom” czy koordynowanie zbiórki „Torba Miłosierdzia” z darami materialnymi przeznaczonymi dla najbardziej potrzebujących.
Przypadająca dziś Niedziela Miłosierdzia jest świętem patronalnym „Caritas”! Niech więc będzie to dzień, w którym w sposób szczególny wspomnimy na dzieła charytatywne (a może się nawet w nie włączymy), tak aby „miłosierdzie” nabrało należnego sobie wymiaru praktycznego. Pamiętajmy także w swoich modlitwach o całym dziele „Caritas”, zwłaszcza naszym parafialnym oddziale i jego wolontariuszom oraz wszystkich potrzebującym, którym „Caritas” śpieszy z pomocą.
kl. Szymon Pawluczuk