Za kilka dni spotkamy się 1-go listopada na cmentarzach, by na grobach naszych najbliższych zapalić znicz, odmówić modlitwę. W większości nie pamiętamy, że to Dzień Wszystkich Świętych, czyli tych zmarłych, którzy zostali uznani za świętych, i tych, którzy dostąpili już zbawienia. Natomiast w Zaduszki, czyli w następny dzień, modlimy się za tych wszystkich z naszych rodzin, którzy czekają na zbawienie. W polskiej tradycji już tak się historycznie ułożyło, że traktujemy uroczystość Wszystkich Świętych jako ważniejszy z nich, i to w nim spotykamy się na grobach najbliższych.
Historia uroczystości Wszystkich Świętych sięga starożytności. W pierwszych wiekach chrześcijanie licznie cierpieli za wiarę w Chrystusa. Dla uczczenia ich męczeńskiej śmierci spotykano się, by ich wspominać i się do nich modlić. Początkowo nie było wyznaczonego konkretnego dnia w roku przeznaczonego dla ich wspomnienia. Różnie to wyglądało w poszczególnych częściach Imperium Rzymskiego. W VII wieku papież Bonifacy IV nakazał złożenie relikwii najbardziej znanych świętych do Panteonu, i wyznaczył dzień 13 maja jako dzień ich modlitewnego wspominania. Dopiero papież Grzegorz III , fundując oratorium ku czci Zbawiciela na Watykanie wyznaczył datę 1-go listopada jako tę obowiązującą w Rzymie. A  papież Jan XI ustanowił ją w X wieku jako właściwą w całym kościele katolickim.
Wszyscy Święci pokazują nam drogę, którą my żyjący chrześcijanie powinniśmy kroczyć, by do ich grona dołączyć. I to do nich pomodlimy się 1-go listopada w uroczystość Wszystkich Świętych. W tym dniu poprosimy ich o wsparcie w naszym codziennym życiu, byśmy tej drogi do uzyskania świętości nie zatracili. A drugiego dnia, w Dzień Zadusznych,  skierujemy nasze modlitwy jako wsparcie dla tych naszych bliskich, którzy są w drodze do uzyskania świętości, i tej modlitwy od nas oczekują.
Zapraszamy na uroczystą Mszę św. w dniu Wszystkich Świętych  przed kaplicą cmentarną  o godz. 12.00. Po niej wyruszy procesja z modlitwą za zmarłych.
(rc)