W dniu 20 maja 1995 roku w naszej konkatedrze śp. biskup Czesław Domin wyświęcił nowych kapłanów. W tej grupie był ks. Andrzej Pawłowski, nasz proboszcz. W 30-tą rocznicę tego wydarzenia odbyła się uroczysta Msza św., z intencjami dziękczynnymi za kapłaństwo ks. dr. Andrzeja zamówionymi przez Parafialny Oddział Akcji Katolickiej w porozumieniu z innymi grupami parafialnymi. W intencjach podziękowaliśmy Panu Bogu również za kapłaństwo ks. Adama, naszego wikarego, który również 20 maja, 8 lat temu, został kapłanem naszej diecezji.
W imieniu parafian piękne życzenia proboszczowi naszej parafii, ks. dr Andrzejowi Pawłowskiemu złożyli Kasia i Piotr Klejny:
„Właśnie wtedy kiedy pomyślałeś
że papugi żyją dłużej
że jesteś okrutnie mały
niepotrzebny jak kominek na niby
w stołowym pokoju
jak bezdzietny anioł
lekki jak 20 groszy reszty
drugorzędnie genialny
kiedy obłożyłeś się książkami
jak człowiek chory
nie wierząc w to że z niewiary
powstaje nowa wiara
że ci co odeszli jeszcze raz cię
porzucą
święty i pełen pomyłek
właśnie wtedy wybrał cię ktoś
większy niż ty sam
który stworzył świat tak dobry
że niedoskonały
i ciebie tak niedoskonałego
że dobrego.”
Kochany Księże Proboszczu witamy Cię dzisiaj słowami wiersza księdza Jana Twardowskiego „Bezdzietny Anioł” , tak mocno zagłębiającego się w temat powołania . Do potrzeby bycia słabym i bezradnym w drodze do kapłaństwa i w samym kapłaństwie nawoływał Święty Jan Paweł II mówiąc „Trzeba, bym był słaby. I biada mi, gdybym wyszedł na arenę świata, na arenę mojej posługi kapłańskiej i powiedział: popatrzcie, takiego chyba jeszcze nie było!”. Tylko w tej ciszy słabości, bezradności i pokory da się usłyszeć zawołanie „Pójdź za Mną”. Tylko w tej słabości, bezradności i pokorze można rosnąć w siłę, bo jak pisze Święty Paweł „Moc w słabości się doskonali”. I ostatecznie z tej słabości, bezradności i pokory ten który go powołał ukuje krzyż, który przetrwa cały świat.
Jesteśmy wdzięczni Jezusowi, że w dniu Twoich narodzin, wybrał Cię, naznaczył i zaoferował Ci swoją przyjaźń, powiedział „Już was nie nazywam sługami… ale nazwałem was przyjaciółmi… Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili”. Jesteśmy wdzięczni Tobie, że na to zaproszenie odpowiedziałeś Jezusowi i trzydzieści lat temu na wypowiadane ustami biskupa wezwania samego Jezusa odpowiadałeś „Chcę”. Za to Twoje TAK bardzo Bogu dziękujemy. Duch Boży spoczął na Tobie, namaścił Cię i posłał, czyniąc Cię szafarzem tajemnic Bożych i cały czas idzie razem z Tobą. Dziękujemy Bogu za te wszystkie lata spędzone w kapłaństwie, które Cię ukształtowały, uwrażliwiły i umocniły w wierze i że ta Twoja kapłańska pielgrzymka przyprowadziła Cię przed próg naszego Kościoła. Dziękujemy Ci za Twoją w nim posługę, za Twoją służbę Bogu bo wtedy nas umacniasz i za Twoją służbę nam bo wtedy dajesz przykład uwielbienia Boga. Za Twoją otwartość na nasze potrzeby, za Twoją dbałość o naszą wiarę, za Twoją troskę o nasz Kościół, za Twoje zaangażowanie w to abyśmy to my się angażowali w duchowe życie naszej społeczności, bo przecież to my ten Kościół tworzymy. Ale przede wszystkim dziękujemy Ci za to, że każdego dnia razem z Jezusem Chrystusem powtarzasz „to jest Ciało Moje…, to jest Krew Moja”, za to, że dzięki temu każdego dnia Chrystus jest wśród nas obecny.
Ksiądz Jan Kaczkowski mówił „Ksiądz jest po to, by uświadamiać ludziom, że Bóg jest tam, gdzie dobro, prawda i piękno. I napełniać treścią słowa: “Nie utraciłem żadnego z tych, których mi dałeś”. Twój uśmiech, dowcip, otwarte serce, nieustannie pokazują nam dobro i piękno i pomimo wielu trosk, tych małych i tych dużych ciągle widzimy w księdzu wiele nadziei, za którą gorąco dzisiaj dziękujemy.
W imieniu parafian życzymy Ci księże Proboszczu abyś zawsze mocno czuł ramię Chrystusa wspierającego w trudnych chwilach, abyś zawsze w chaosie dnia codziennego słyszał głos Ducha Świętego i abyś każdego dnia znajdował źródło nieustającej nadziei w mądrych słowach Boga Ojca.
Niech Pan obdarzy Cię zdrowiem i wytrwałością, niech każdy kolejny dzień Twojego kapłaństwa daje Ci samą radość z pielgrzymowania ze Zmartwychwstałym Chrystusem.
Niech Cię Pan błogosławi i strzeże.”
Relację z uroczystości przygotował Tadeusz Jończyk
